атон
121дәлдүр — (Шығ.Қаз., Қатон.) есер, есі кірерлі шығарлы. Ол өзі бір д ә л д ү р бала (Шығ.Қаз., Қатон.) …
122дәнекүстеу — (Шығ.Қаз., Қатон.) есерлеу, есерсоқтау, ақылы аумалы төкпелі. Ол өзі д ә н е к ү с т е у бала (Шығ.Қаз., Қатон.). Осы жігіттің өзі дәлдүр ма, д ә н е к ү с т е у ме?! (Қ. Ысқақ, «Жұлдыз», 1988, №6, 78) …
123елеме — (Шығ.Қаз., Қатон.) кебек. Бұрын қол сүртуге е л е м е беретін (Шығ.Қаз., Қатон.) …
124әмір 2 — 1. (Шығ.Қаз., Қатон.; Тау., Қош.; Монғ.) тыныштық. Қасқыр қатты, малға ә м і р бермейді (Шығ.Қаз., Қатон.). 2. (Тау., Қош.) тыным, дамыл. Бұл атқа күн батқанша ә мі р жоқ (Тау., Қош.). Бұл арбада кешке дейін ә м і р джоқ. Анау әкетеді, мынау… …
125әмбе — (Шығ.Қаз.: Қатон., Ү Н.) әрі. Лапкеге ешнәрсе келе қоймайды ә м б е алыста (Шығ.Қаз., Қатон.). Ол ә м б е класс жетекшісі, ә м б е оқу істің меңгерушісі (Шығ.Қаз., Ү Н.) …
126жалақ — (Сем.: Абай, Ақс., Көкп.; Шығ.Қаз.: Қатон., Глуб.) ащылы сортаң жер. Мал ж а л а қ қ а иірілді (Сем., Абай). Ж а л а қ жер ащылы болады (Шығ.Қаз., Қатон.) …
127жұтпа — 1 (Жезқ., Ұлы.; Қар.: Шет, Нұра) маядан шөп суыратын құрал, шөп суырғыш. Қолыңа шөп кіріп кетер, ж ұ т п а м е н алсайшы (Жезқ., Ұлы.). Әбілғазы ж ұ т п а н ы әкел, шөп суырайық (Қар., Нұра). қ. сүңгуір, шотағаш. 2 (Ақт., Ырғ.; Шығ.Қаз.: Глуб.,… …
128зар — (Шығ.Қаз., Қатон.) жұпар, хош иіс. Мынау гүлдердің з а р иісі аңқып тұр (Шығ.Қаз., Қатон.) …
